.

Staram się budzić z myślą – to będzie dobry dzień. Wszystko się przecież zmienia. Po burzy jest słońce. Po deszczu zieleni się najpiękniej. Jeszcze to robię na siłę. Jakbym chciała przestawić się w głowie na pozytywne. Jakbym chciała się odpowiednio zaprogramować. Nie mam problemu z pójściem samej do kina, teatru, czy na spacer. Spacer taki, szczególnie leśny, wręcz koi skołatana głowę. Gorzej w grupie… Ale w tym tygodniu idę na spotkanie grona kobiet, gdzie nie znam nikogo. To nowa inicjatywa w moim mieście. Będzie kreatywnie i pozytywnie. Zapisałam się żeby wyjść ze swojej strefy komfortu, spróbować, zaryzykować. Chociaż minimalnie.